Persian Language

زبان فارسی

مهم است که زبان فارسی را پاس بداریم

It is important to respect the Persian language

زبان و ادبیات فارسی را یاد بگیریم و در زنده نگه داشتن آن بکوشیم

Learn Persian language and literature and try to keep it alive

The Persian language comes from the older Middle Persian (or Pahlavi) language, which also originated from ancient Persian. These two languages ​​originate from the ancient region of Pars (modern-day Fars province in southern Iran). Ancient Persian was the official language of the Achaemenid Empire, and its descendant, Middle Persian, became the official and religious language of the Sassanid Empire, which during this period spread widely to other parts of Iran; In Khorasan, it replaced the Parthian and Balkhi languages, and large parts of the Kharazmi-speaking and Sogdian-speaking languages ​​in Khorazm and Fararood also became Persian-speaking. A dialect of Middle Persian that became known as Dari Persian over time, emerged as a standard written dialect in Khorasan after Islam and spread throughout Iran.

فارسی یا پارسی یک زبان ایرانی غربی از زیرگروه ایرانی شاخه هندوایرانی خانواده زبان‌های هندواروپایی است که بیشتر در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان گفتگو می‌شود. فارسی یک زبان چندکانونی و زبان رسمی ایران و تاجیکستان و افغانستان به‌شمار می‌رود. این زبان در ایران و افغانستان به الفبای فارسی، که از خط عربی ریشه گرفته، و در تاجیکستان و ازبکستان به الفبای تاجیکی، که از سیریلیک آمده، نوشته می‌شود. زبان فارسی در افغانستان به‌طور رسمی دری (از ۱۳۴۳ خورشیدی) و در تاجیکستان تاجیکی (از دوره شوروی) خوانده می‌شود. زبان فارسی از زبان کهن‌تر پارسی میانه (یا پهلوی) آمده که آن نیز خود از پارسی باستان سرچشمه گرفته‌است. این دو زبان برخاسته از ناحیهٔ باستانی پارس (استان فارس امروزی در جنوب ایران) هستند. پارسی باستان زبان رسمی شاهنشاهی هخامنشی بود و نوادهٔ آن، پارسی میانه، به‌عنوان زبان رسمی و دینی شاهنشاهی ساسانی درآمد که در این دوران در دیگر سرزمین‌های ایرانی گسترش بسیاری یافت؛ به گونه‌ای که در خراسان جایگزین زبان‌های پارتی و بلخی شد و بخش‌های بزرگی از خوارزمی‌زبانان و سغدی‌زبانان در خوارزم و فرارود نیز فارسی‌زبان شدند. گویشی از پارسی میانه که با گذشت زمان فارسی دری نام گرفت، پس از اسلام به عنوان گویش معیار نوشتاری در خراسان پا گرفت و در سراسر ایران گسترده شد.