هنر صفوی | Safavid art

آثار معماری شاخص این دوران مسجد شاه اصفهان، مدرسه ی چهارباغ و مسجد شیخ لطف الله هستند که شهرت جهانی دارند.اصفهان ، تبریز، هرات و قزوین  شهر های مهم و هنر پرور این دوره بودند و بیشترین آثار هنری این دوران را میتوان در شهر اصفهان دید. 

در مسجدشیخ لطف الله و حتی مسجد شاه اصفهان برای پوشاندن ابعاد و سطوح درشت و عظیم از کاشی های هفت رنگ،استفاده شده است.

کاشی هفت رنگ: کاشی هفت رنگ معمولاً به صورت چهارگوش با ضخامت 1 تا 5/7 سانتی‌متر و به ابعاد 15× 15 و یا 20 ×20 سانتی‌متر و اغلب دارای طرح‌هایی با نقوش اسلیمی و داستان‌های شاهنامه است.
توسعه کاشی هفت رنگ را تا حدودی می‌توان ناشی از تحولات اقتصادی و سیاسی عصر صفوی دانست. با توجه به اهمیت معماری و احداث روزافزون بناهای مذهبی و غیرمذهبی در پایتخت صفویان و همچنین سایر شهرهای کشور، استادکاران معماری بر آن شدند که در تزیین بناهای گوناگون از شیوه آرایش بناها با کاشی هفت رنگ بهره گیرند. با استفاده از کاشی‌های هفت رنگ، معماران و بنایان قادر بودند از یک طرف با هزینه و وقت کمتری این نوع کاشی را تولید کنند و از طرف دیگر از محدودیت‌هایی که برای ساخت کاشی‌های دیگر مانند معرق وجود داشت رهایی یابند.
برای ساخت و اجرای کاشیکاری هفت رنگ، ابتدا طرح‌های مورد نظر را روی کاشی ساده آماده می‌کنند، سپس نقش و نگاره‌ها را به رنگ‌های گوناگون درآورده و سرانجام لعاب می‌دهند و به کوره می‌برند.